نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد،

نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم

چه خواهد ساخت،

ولی بسیار مشتاقم

که از خاک گلویم سوتکی سازد،

گلویم سوتکی باشد

به دست کودکی گستاخ و بازیگوش،

و او یکریز و پی در پی

دم خویش را بر گلویم سخت بفشارد

و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد.

بدین سان بشکند در من

سکوت مرگبارم را…

نظرات شما عزیزان:

hidden

ساعت0:38---26 بهمن 1389

- [ایمیل]

خانم نیلوفر

واقعا دلت از چی پره که انقد تلخ مطلب مینویسی؟

دلیلش چیه؟

داره یواش یواش خوشم میاد از وبلاگت

ادامه بده

باهاتم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: